Dlaczego ważne jest aby dzieci rysowały?
Do ulubionych i bardzo pożytecznych zabaw dzieci należy rysowanie i malowanie (Szuman 1990). Rysunek dziecka to przesłanie, naturalna aktywność, wyrażająca się w spontanicznym języku. Dziecko rysując opowiada i objaśnia wszystko to, czego nie jest w stanie wyrazić słowami. Przez akt graficzny dziecko uczy się, eksperymentuje życiowe kwestie odkrywa samo siebie i wyraża własny świat emocjonalny.
Sposób rysowania jest subiektywnym wyrazem spostrzegania siebie samego i otaczającego świata, stanowi także wyraz ekspresji emocji, lęków i obaw osoby badanej (Staś- Romanowska 2003). Rysunek może służyć jako metoda w wykrywaniu zainteresowań, poglądów postaw, pewnych cech osobowości. Może ukazywać głęboko ukryte przeżycia dziecka, mało uświadamiane, a ujawniające się w postaci obrazów symbolicznych.
Każdy rysunek ma swoją historię, na którą składają się przeżycia autora oraz różne czynniki środowiskowe. W rysunku zawiera się wszystko to co fascynuje, zastanawia, niepokoi dziecko lub budzi jego lęk. Umiejętność rozszyfrowania tego przesłania pozwala nawiązać relacje z dzieckiem oraz pomóc mu w pokonywaniu trudności i rozwijaniu własnych możliwości (Chermet – Carroy 2005).
Rysunki dzieci stanowią dokumenty opisujące marzenia, sny, lęki, pragnienia, dzieci ukazują nam siebie, swoje spojrzenie na świat. Wytwory pełnią funkcje oczyszczającą i równoważącą, rysunek przemawia, opowiada i objaśnia wszystko to, czego dziecko nie jest w stanie wyrazić słowami. Rysunek ułatwia uzyskanie wglądu w ukryte konflikty, emocje. Pozwala rysującemu lepiej zrozumieć siebie i docenić własną rolę zarówno jako jednostki, jak i członka rodziny oraz środowiska.
Czy rysowanie jest ważne? Jest tak samo ważne jak rozmowa, jak dawanie dziecku wsparcia, jak próba odpowiedzi na pytania, które go dręczą. Rysunek daje dziecku przestrzeń, aby we własnym, bezpiecznym świecie przeżyć to, co go cieszy ale i smuci, czego potrzebuje.
Katarzyna Morajda